In 2014 bouwde ik een surfboard van plastic zwerfafval dat ik op het strand vond. Ik waste het, versnipperde het en smolt het met een gasbrander en een strijkijzer tot iets wat op een surfboard leek.
Het was enorm zwaar en surfte voor geen meter.
Eerste Plastic Soup Surfer board
Het Plastic Soup Surfer verhaal begint in 2013/2014.
Als beeldend kunstenaar en verwoed kitesurfer maakte ik me zorgen over het vele plastic zwerfafval in de zee en op de stranden. Mijn drang naar avontuur, het kunstenaarschap en de behoefte om een statement te maken, leidden tot mijn eerste expeditie: een recordpoging op een zelfgebouwde surfplank van plastic afval om aandacht te vragen voor plastic vervuiling.
Filmregisseur Bie Muusze maakte een documentaire over deze eerste expeditie.
Bekijk hem hier (38 min).
Surfboard van plastic zwerfafval
Record poging
Toch wilde ik er een lange afstand kitesurf record mee vestigen: als eerste van België naar Duitsland kitesurfen. Daarmee wilde ik aandacht vragen voor de plastic vervuiling die ik op onze stranden had zien aanspoelen.
Toen ik dit plan kreeg in de zomer van 2013 was er nog weinig aandacht voor de plastic soep, terwijl inmiddels voldoende was aangetoond dat 90% van de zeevogels plastic in de maag had of er in verstrikt raakte en stikte.
Aangespoeld op Ameland
De recordpoging werd een zware en gevaarlijke onderneming. Ik moest na drie dagen opgeven door koorts, een dikke enkel, een scheenbeen ontsteking en open wonden aan mijn voet en handen. Zo spoelde ik na 350 km aan op Ameland. Gefaald in mijn recordpoging maar geslaagd in mijn missie om aandacht te vragen voor de plastic vervuiling. En vanaf nu had ik een bijnaam: de Plastic Soup Surfer.